وَمِنَ النَّاسِ مَن یَشْرِی نَفْسَهُ ابْتِغَاء مَرْضَاتِ اللّهِ وَاللّهُ رَؤُوفٌ بِالْعِبَادِ(بقره/207)
بعضى از مردم (با ایمان و فداکار، همچون على (علیه السلام ) در لیلة المبیت به هنگام خفتن در جایگاه پیغمبر (صلى الله علیه و آله و سلم )، جان خود را به خاطر خشنودى خدا مى فروشند، و خداوند نسبت به بندگان مهربان است.
شان نزول :
مفسر معروف اهل تسنن (ثعلبى ) مى گوید: هنگامى که پیغمبر اسلام تصمیم گرفت
مهاجرت کند براى اداى دینهاى خود و تحویل دادن امانتهائى که نزد او بود على (علیه
السلام ) را به جاى خویش قرار داد و شب هنگام که مى خواست به سوى غار (ثور)
برود و مشرکان اطراف خانه او را براى حمله به او محاصره کرده بودند دستور داد على
(علیه السلام ) در بستر او بخوابد و پارچه سبز رنگى (برد حضرمى ) که مخصوص
خود پیغمبر بود روى خود بکشد در این هنگام خداوند به
(جبرئیل ) و (میکائیل ) وحى فرستاد که من بین شما برادرى ایجاد کردم و عمر یکى
از شما را طولانیتر قرار دادم کدام یک از شما حاضر است ایثار به نفس کند و زندگى
دیگرى را بر خود مقدم دارد هیچکدام حاضر نشدند.