قُلْ لِلْمُؤْمِنِینَ یَغُضُّوا مِنْ أَبْصَارِهِمْ وَیَحْفَظُوا
فُرُوجَهُمْ ذَلِکَ أَزْکَى لَهُمْ إِنَّ اللَّهَ خَبِیرٌ بِمَا
یَصْنَعُونَ(نور/30)
بـه مؤ منان بگو چشمهاى خود را (از نگاه به نامحرمان ) فرو گیرند، و فروج خود
را حفظ کنند، این براى آنها پاکیزه تر است ، خداوند از آنچه انجام مى دهید آگاه است.
شاءن نزول :
در کتاب کافى در شاءن نزول آیه از امام باقر (علیه السلام ) چنین نـقـل شـده اسـت کـه جـوانـى از انصار در مسیر خود با زنى روبرو شد و در آنروز زنان مقنعه خود را در پشت گوشها قرار مى دادند (و طبعا گردن و مقدارى از سینه آنها نمایان مـى شـد) چـهـره آن زن نظر آن جوان را به خود جلب کرد و چشم خود را به او دوخت هنگامى کـه زن گـذشـت جـوان هـمـچنان با چشمان خود او را بدرقه مى کرد در حالى که راه خود را ادامـه مـى داد تـا اینکه وارد کوچه تنگى شد و باز همچنان به پشت سر خود نگاه مى کرد ناگهان صورتش به دیوار خورد و تیزى استخوان یا قطعه شیشه اى که در دیوار بود صورتش را شکافت!
