قُلْ یَا أَیُّهَا النَّاسُ إِنِّی رَسُولُ اللَّـهِ إِلَیْکُمْ جَمِیعًا الَّذِی لَهُ مُلْکُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۖ لَا إِلَـٰهَ إِلَّا هُوَ یُحْیِی وَیُمِیتُ ۖ
فَآمِنُوا بِاللَّـهِ وَرَسُولِهِ النَّبِیِّ الْأُمِّیِّ الَّذِی
یُؤْمِنُ بِاللَّـهِ وَکَلِمَاتِهِ وَاتَّبِعُوهُ لَعَلَّکُمْ تَهْتَدُونَ(اعراف/158)
بگو: اى مردم ! من فرستاده خدا به سوى همه شما هستم ، همان خدائى که حکومت آسمانها و زمین از آن او است ، معبودى جز او نیست ، زنده مى کند و مى میراند پس ایمان بیاورید به خدا و فرستاده اش ، آن پیامبر درس نخوانده اى که ایمان به خدا و کلماتش دارد و از او پیروى کنید تا هدایت یابید.
تفسیر :
در حدیثى از امام مجتبى چنین مى خوانیم : عده اى از یهود نزد پیامبر (صلى اللّه علیه و آله
و سلّم ) آمدند و گفتند: اى محمد توئى که گمان مى برى فرستاده خدائى و همانند موسى
(علیه السلام ) بر تو وحى فرستاده مى شود؟!
پیامبر (صلى اللّه علیه و آله و سلّم ) کمى سکوت کرد، سپس فرمود: آرى منم سید
فرزندان آدم و به این افتخار نمى کنم ، من خاتم پیامبران و پیشواى پرهیزکاران و
فرستاده پروردگار جهانیانم آنها سؤ ال کردند به سوى چه کسى ؟ به سوى عرب یا عجم یا ما؟
