وَلاَتَقُولُواْ لِمَنْ یُقْتَلُ فِى سَبِیلِ للَّه أَمْوَتٌ بَلْ أَحْیَآءٌ وَلَکِنْ لَّاتَشْعُرُونَ(بقره/154)
و به آنها که در راه خدا کشته مى شوند مرده مگوئید، بلکه آنها زندگانند ولى
شما نمى فهمید.
شان نزول
بعضى از مفسران از ابن عباس در شان نزول دومین آیه بحث چنین
نقل کرده اند که این آیه درباره کشته شدگان میدان جنگ بدر
نازل گردید، آنها چهارده تن بودند، شش نفر از مهاجران ، و هشت نفر از انصار، بعد از
پایان جنگ عده اى تعبیر مى کردند فلانکس مرد، آیه فوق
نازل شد و با صراحت آنها را از اطلاق کلمه (میت ) بر شهیدان نهى کرد.
تفسیر:
نخست مى گوید: (هرگز به آنها که در راه خدا کشته مى شوند و شربت شهادت مى
نوشند مرده مگوئید) (و لا تقولوا لمن یقتل فى
سبیل الله اموات ).
سپس براى تاءکید بیشتر اضافه مى کند: (بلکه آنها زندگانند، اما شما درک نمى
کنید!) (بل احیاء و لکن تشعرون ).
